Rum en rasta's, eilandhoppen in de Caribbean
Door: R&V
Blijf op de hoogte en volg Rutger & Violet
04 December 2010 | Granada, Saint George's
Dag lui,
Terwijl in Nederland zo te horen de winter is losgebarsten, hebben wij ons de afgelopen weken zeer goed vermaakt op tropische Caribische eilandjes. Met de postboot of de watertaxi (een slecht opgevoerde speedboot) zijn we al eilandhoppend door St. Vincent & the Grenadines, Carriacou en Grenada gereisd.
Op onze eerste bestemming, Bequia in Saint Vincent & The Grenadines hebben we voor een week een appartementje gehuurd. Bequia is een rustig eilandje met zo’n 2000 inwoners en een interessant straatleven. Er gebeurt weinig, maar toch gebeurt er ook weer zoveel. Men verkoopt op de straathoek wat papaja’s die in de achtertuin uit de boom zijn gevallen, een rasta staat om half 7 ’s ochtends met een zelf-gefabriceerd hengeltje van een takje met een draad en haak eraan visjes te vangen ondertussen genietend van een jointje, en verder wordt er veel gekeuveld en rondgehangen. Het enige wat reuring in het dorp brengt is het lokale OV dat wordt verzorgd door de zogenaamde ‘dollarvans’, minibusjes waar het halve dorp in zit. Voor 25 cent mag je mee. Werkelijk alle remmen gaan los, er is ineens haast en roekeloos wordt er over de smalle bergweggetjes gesjeesd.
Wij hebben ons goed vermaakt met een boekje op de prachtige witte zandstrandjes en aan het einde van de middag een cocktail in een barretje op het strand. Vaak zijn we nagenoeg alleen want het toerisme komt de afgelopen jaren laat en slecht op gang volgens de locals.
Tijdens deze week maken we ook nog een zeiltocht met de Friendship Rose, een oude driemaster die vroeger dienstdeed als veerboot tussen de eilanden en nu voor pleziertochtjes wordt gebruikt. De 82-jarige kapitein bleek één van de bouwers van het schip te zijn. We maken een geweldige tocht langs de idyllische Tobago Cays, een van de filmlocaties van ‘Pirates of the Caribbean’. Er is leuk volk aan boord en we worden in de watten gelegd met goede hapjes en zelf gebrouwen rumpunch (waarna R de hele boot imponeert met zijn bommetjes).
Het volgende eiland waar we een tussenstop maken, Mayreau, is nog kleiner. Op een oppervlakte van 2 bij 2 kilometer wonen 200 rasta’s, één verdwaalde Pool en 50 geiten. Ook dit eiland is weer een bonte verzameling van bijzondere en excentrieke eilandbewoners. Ongelooflijk vriendelijk, gastvrij en vooral praatgraag! Robert, een ouwe rasta en eigenaar van een kleurrijk restaurantje, komt gezellig bij ons aan tafel zitten en eet maar drinkt vooral met ons mee. Na het eten gaan de slippers uit, tafels aan de kant, Bob Marley komt uit de speakers en we staan in een openlucht discotheekje! Een voluptueuze Duitse dame grijpt Robert bij zijn rasta’s voor een dansje en laat hem de rest van de avond niet meer los.
In 20 minuten varen we naar Union Island waar we de douaneformaliteiten voor Saint Vincent moeten afhandelen, hier gaan we Grenada’s territorium binnen. Ook hier weer veel bijzondere vogels op straat, de meesten met een fles rum onder handbereik. Een verlopen piraat (zie de foto van Vio met piraat) smeert ons een watertaxi naar Carriacou in Grenada aan en met een opgevoerde speedboot sjezen we erheen. Daarbij moeten we ons nog goed vasthouden want hoewel menigeen denkt dat de Caribische zee rustig kabbelt, staat er vaak een flinke golfslag.
Carriacou is weer hetzelfde recept: mooie strandjes en kleurrijke mensen. Verkoopster van een fruitstalletje tegen Vio: “Why you look so sexy? I’m the only one who’s to look sexy, because my name is Sexy Romantic. Nice to meet you!” De rest van de gesprekken gaan vooral over of we al getrouwd zijn, en “Relax… Relax man…”
Ja, het leven is goed in de Caribbean! Na al dat geluier is het weer de hoogste tijd om wat te gaan doen! Morgen pakken we de boot naar Grenada en 9 december vliegen we dan terug naar de V.S. Aanvankelijk hadden we het plan om vanuit hier naar Midden-Amerika te vliegen. Tickets, die binnen ons ‘around the world’ ticket passen, waren echter niet meer beschikbaar tot half januari. Dus ‘noodgedwongen’ gaan we terug naar de VS :). Eerst een weekje skiën in Winter Park in de Rocky Mountains, daarna zakken we af naar het zuiden: de Mississippi, Memphis en New Orleans.
Dikke kus vanuit hier en tot de volgende keer!
Terwijl in Nederland zo te horen de winter is losgebarsten, hebben wij ons de afgelopen weken zeer goed vermaakt op tropische Caribische eilandjes. Met de postboot of de watertaxi (een slecht opgevoerde speedboot) zijn we al eilandhoppend door St. Vincent & the Grenadines, Carriacou en Grenada gereisd.
Op onze eerste bestemming, Bequia in Saint Vincent & The Grenadines hebben we voor een week een appartementje gehuurd. Bequia is een rustig eilandje met zo’n 2000 inwoners en een interessant straatleven. Er gebeurt weinig, maar toch gebeurt er ook weer zoveel. Men verkoopt op de straathoek wat papaja’s die in de achtertuin uit de boom zijn gevallen, een rasta staat om half 7 ’s ochtends met een zelf-gefabriceerd hengeltje van een takje met een draad en haak eraan visjes te vangen ondertussen genietend van een jointje, en verder wordt er veel gekeuveld en rondgehangen. Het enige wat reuring in het dorp brengt is het lokale OV dat wordt verzorgd door de zogenaamde ‘dollarvans’, minibusjes waar het halve dorp in zit. Voor 25 cent mag je mee. Werkelijk alle remmen gaan los, er is ineens haast en roekeloos wordt er over de smalle bergweggetjes gesjeesd.
Wij hebben ons goed vermaakt met een boekje op de prachtige witte zandstrandjes en aan het einde van de middag een cocktail in een barretje op het strand. Vaak zijn we nagenoeg alleen want het toerisme komt de afgelopen jaren laat en slecht op gang volgens de locals.
Tijdens deze week maken we ook nog een zeiltocht met de Friendship Rose, een oude driemaster die vroeger dienstdeed als veerboot tussen de eilanden en nu voor pleziertochtjes wordt gebruikt. De 82-jarige kapitein bleek één van de bouwers van het schip te zijn. We maken een geweldige tocht langs de idyllische Tobago Cays, een van de filmlocaties van ‘Pirates of the Caribbean’. Er is leuk volk aan boord en we worden in de watten gelegd met goede hapjes en zelf gebrouwen rumpunch (waarna R de hele boot imponeert met zijn bommetjes).
Het volgende eiland waar we een tussenstop maken, Mayreau, is nog kleiner. Op een oppervlakte van 2 bij 2 kilometer wonen 200 rasta’s, één verdwaalde Pool en 50 geiten. Ook dit eiland is weer een bonte verzameling van bijzondere en excentrieke eilandbewoners. Ongelooflijk vriendelijk, gastvrij en vooral praatgraag! Robert, een ouwe rasta en eigenaar van een kleurrijk restaurantje, komt gezellig bij ons aan tafel zitten en eet maar drinkt vooral met ons mee. Na het eten gaan de slippers uit, tafels aan de kant, Bob Marley komt uit de speakers en we staan in een openlucht discotheekje! Een voluptueuze Duitse dame grijpt Robert bij zijn rasta’s voor een dansje en laat hem de rest van de avond niet meer los.
In 20 minuten varen we naar Union Island waar we de douaneformaliteiten voor Saint Vincent moeten afhandelen, hier gaan we Grenada’s territorium binnen. Ook hier weer veel bijzondere vogels op straat, de meesten met een fles rum onder handbereik. Een verlopen piraat (zie de foto van Vio met piraat) smeert ons een watertaxi naar Carriacou in Grenada aan en met een opgevoerde speedboot sjezen we erheen. Daarbij moeten we ons nog goed vasthouden want hoewel menigeen denkt dat de Caribische zee rustig kabbelt, staat er vaak een flinke golfslag.
Carriacou is weer hetzelfde recept: mooie strandjes en kleurrijke mensen. Verkoopster van een fruitstalletje tegen Vio: “Why you look so sexy? I’m the only one who’s to look sexy, because my name is Sexy Romantic. Nice to meet you!” De rest van de gesprekken gaan vooral over of we al getrouwd zijn, en “Relax… Relax man…”
Ja, het leven is goed in de Caribbean! Na al dat geluier is het weer de hoogste tijd om wat te gaan doen! Morgen pakken we de boot naar Grenada en 9 december vliegen we dan terug naar de V.S. Aanvankelijk hadden we het plan om vanuit hier naar Midden-Amerika te vliegen. Tickets, die binnen ons ‘around the world’ ticket passen, waren echter niet meer beschikbaar tot half januari. Dus ‘noodgedwongen’ gaan we terug naar de VS :). Eerst een weekje skiën in Winter Park in de Rocky Mountains, daarna zakken we af naar het zuiden: de Mississippi, Memphis en New Orleans.
Dikke kus vanuit hier en tot de volgende keer!
-
04 December 2010 - 23:13
EL (stokkie):
Mennnnn.....Wat zijn jullie akelig bruin !!
Hier ondertussen een flink pak sneeuw, en ow wát koud :-(
Ruilen ????
Prachtige plaatjes overigens weer, echt super.
Gr EL
(Uut n wit & winters Reurle) -
04 December 2010 - 23:18
Nadieh:
Vio,
wat een jaloersmakende foto's! Mooi verhaal!
Groetjes,
Vanuit de sneeuwig nl. -
05 December 2010 - 00:43
Liesbeth.:
wat een bruin leven geweldig.
blijf ervan genieten -
05 December 2010 - 20:02
Karolien:
Ik houd van sneeuw hoor, maar van jullie foto's word ik toch wel heeeeel jaloers. Maar ik heb vanmorgen een chocoladekikker in mijn schoen gevonden, en dat is jullie vast niet overkomen. :P
-
05 December 2010 - 21:21
Gerrit:
Leuk triple maken jullie. Ikzelf ben niet verder gekomen dan Schoorl, camping Reusterman en Valkenburg. Ook leuk! Ook daar hadden we vaak last van ongedierte en Duitsers. Maar het bier was koud en goed.
Nog veel plezier met de rest van jullie reis.
Groet van Gerrit (en mijn vrouw Klaartje)
-
05 December 2010 - 21:36
Douk:
Wat een briljante figuren!! Fantastisch! Ik zou de kou ook wel even willen inruilen voor een weekje rum in de Caribbean. Heel veel plezier en geniet nog even van die zon he!! X -
06 December 2010 - 21:35
Hiske:
Ziet er weer prachtig uit, neem een leuke rastaboy voor me mee!
-
10 December 2010 - 02:04
Leonie:
Ziet er weer geweldig uit! Jullie zijn haast niet meer te onderscheiden van de locals met dat tintje :) Nu dus ff lekker skiën voordat jullie weer verder gaan met de zomer. Wij zijn inmiddels aan t genieten van de heerlijke argentijnse ijsjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
