Kiwi's en Kerstmis

Hallo allemaal!

10 dagen geleden zijn we met de boot de Cook Strait overgestoken van het Noorder- naar het Zuidereiland, een tocht van zo'n 3 uur. De boot komt aan in het plaatsje Picton waar we meteen een lekkere Hollandse bakkerij aantroffen, compleet met mergpijpjes, kokosmakronen en boterkoek. We moesten natuurlijk even uitproberen of de Hollandse eer hier ook hooggehouden werd, hetgeen het geval was.

Via een bochtige maar mooie weg door de Marlborough Sounds komen we uiteindelijk aan in Nelson waar we 3 nachtjes hebben doorgebracht. Het weer werkte ook lekker mee: het warmde op tot een graadje of 25 zodat we nog een dagje lekker op het strand hebben kunnen bakken! Ook zijn we gaan paragliden met de meervoudig Nieuw Zeelamdse kampioen (met Nederlandse ouders, ook al). Over een geitenpad worden we een paar kilometer omhoog gereden, daar worden de spullen uitgepakt en hop, vliegen maar! Vio mag eerst, zij voorop, de instructeur achter haar in een tandemzitje. Als er een windvlaag komt wordt het zeil omhoog getrokken, dan een paar passen vooruit en je vliegt omhoog! Prachtige ervaring, alsof je aan een stuntvlieger hangt, en het uitzicht is geweldig.

De dag erop maken we een wandeltocht in het Abel Tasman Nationaal Park, voor veel reizigers een van de hoogtepunten van Nieuw-Zeeland. De volledige wandeling neemt meerdere dagen in beslag maar wij besluiten dat één dag lopen ook wel genoeg is. Met een boot varen we een half uurtje langs de kust omhoog, daar worden we gedropt en vervolgens lopen we terug naar de parkeerplaats, een wandeling van 6 uur. We lopen langs Bora Bora-blauwe baaien, strandjes, kliffen, regenwoud, ontzettend mooi! Het water ziet er erg uitnodigend uit dus ik neem nog even een duik, Vio kijkt toe. Als we vermoeid aankomen bij ons hostel staat er een warm bubbelbad op ons te wachten. Backpacken is afzien!

De volgende dagen rijden we via Greymouth naar Christchurch, over de Nieuw-Zeelandse alpen. Onderweg gaan we nog een keer jetboaten op de Buller rivier door een kloof heen. Een jetboat is een speedboat die geen schroef heeft maar een zuigsysteem waardoor hij sneller en wendbaarder is dan een normale boot en je er leuke kunstjes mee kan uithalen zoals pirouetjes maken! Een uurtje racen we over het water, vooral ik vind het mooi, voor Vio hoeft het allemaal niet zo hard. We spotten ook nog een wilde gems die langs de oever aan het drinken is.

Christchurch kon ons niet echt boeien, een grote stad maar met weinig bijzonderheden. We kijken wat rond en kijken een beetje lamlendig een dvd'tje in het hostel. De dag voor kerst reizen we af naar onze kerstbestemming: Dunedin, bijna 400km zuidelijker. Op kerstavond eten we in een leuk Italiaans restaurantje en kerstdag brengen we rondrijdend over het Otago schiereiland door. Op de stranden spotten we nog wat dieren: zeeleeuwen, zeehonden en een eenzame pinguin die uit zee op ons af komt zwemmen maar die bij het aanschouwen van mijn filmcamera rechtsomkeert maakt. 's Avonds maken we een overheerlijke kerstmaaltijd klaar: salade in een uitgeholde ananas met garnalen en vruchten, haasbiefstukjes met portobello-champignons en uitjes en nieuwe aardappeltjes en als toetje Griekse yoghurt met honing en noten. Mjamm!!!

Op tweede kerstdag verlaten we Dunedin en rijden we naar de Catlins, een natuurgebied in het zuidelijkste deel van het zuidereiland. Wederom erg mooi, groen, rollende heuvels, veel schapen, rotsformaties, watervallen en uiteraard pokkeweer. We slapen in de Dolphin Lodge in Curio Bay, zo ongeveer het einde van de wereld, 10 huizen en that's it. De lodge blijkt bovendien onbemand te zijn, de rekening kan betaald worden in een restaurant 10 kilometer verder. Nu waren we toch al van plan uit eten te gaan dus dat komt mooi uit. De baai waar de lodge op uitkijkt zou bevolkt moeten worden door een complete Noach's ark aan dieren: dolfijnen, walvissen, pinguins, etc. Klaarblijkelijk hebben deze het slechte weer hier ook wel gezien en zijn warmere oorden gaan opzoeken: we zien niks.

Op de laatste druppels benzine rijden we de volgende dag Invercargill binnen. Het eerste hostel blijkt helaas vol te zitten maar mevrouw heeft nog wel een caravan op de parkeerplaats staan waar we gebruik van kunnen maken. Bij de eerste oogopslag wordt de lilliputterssleurhut echter door mij afgekeurd, tot grote spijt van Vio.

Tot zover onze belevenissen in Nieuw-Zeeland. We zitten nu in Queenstown, het walhalla voor extreme sporten. Overmorgen pakken we het vliegtuig naar Sydney om er het nieuwe jaar in te luiden. We zijn erg benieuwd! We wensen iedereen een mooie jaarwisseling toe.
Vanuit Sydney het volgende bericht!