13.000 km2 JoZo

Hoi Jongens!

De herfst goed losgebroken in Nederland??
Hier in Argentinië waar we momenteel zitten is het ook goed doorkomen, veel zon, graadje of 26 en veel terrasjes tot `s avonds laat. Prima!

De dag nadat de vlucht gecanceld was, zijn we naar Sucre vertrokken om via daar bij de zoutvelden te komen.
We troffen het, heel Sucre was in rep en roer want er was feest, nadat ik vrienden had gemaakt met 2 schoenpoetsertjes van ik gok 5 en 7 en hen wat te eten en geld had gegeven (tot ergernis van m´n vriend :D) kijken we samen met ze naar de parade. Die van 4 uur `s middags tot slechts 10 uur ´s avonds duurde.

De volgende dag zijn we naar Uyuni vertrokken. Goeie zit van 10 uur waarvan 7 uur op onverharde weg. Midden in de woestijn wordt onze bus stilgezet, en worden we verwelkomd door een stel goed bewapende militairen die erg aardig bleken te zijn. Nadat we wat over Holland en voetbal hebben gekletst wordt de bus doorzocht, het schijnt een route te zijn die veel voor drugssmokkel gebruikt wordt.
Dat blijkt later ook als we horen dat in dezelfde bus de vorige dag een mevrouw met klein kind eruit is gehaald met drugs.

Uyuni ligt midden in de woestijn en er is niks te beleven. Gelukkig vertrekt de volgende ochtend onze beloofde 3-daagse tour over de Salar de Uyuni en nog veel meer.
We gaan met zn 16-en op pad met 2 jeeps, we hebben een leuke jeep. Walter de chauffeur van een jaar of 65 en zijn vrouw die kookt. 2 Italiaanse Londenaren en 2 Duitsers(...)
En in de andere jeep Evelien, Nederlandse meid, Australiërs, Ieren en een Canadees.
Na een klein half uur te hebben gereden komen we bij het inmense zoutveld aan (zo groot als 1/3e van Nederland), FANTASTISCH, knalblauwe lucht erboven en het zout dat spierwit is met mooie structuren erin!
Later komen we bij een eiland midden op het zoutveld met onwijs veel cactussen.
Foto´s spreken beter.

We overnachten in een mini dorpje waar 7 families wonen ver afgezonderd van de bewoonde wereld.
Wordt heerlijk voor ons gekookt door Rosemari; kip met friet, niks aanwezig, alles meegesleurd, plaatselijke wat verminkte bevolking (wat wil je met 7 families...) helpt een handje.

De volgende dag staat weer een hoop op het programma.
We gaan langs 5 meren, de ene knalblauw de andere knalgroen met een roze zee van flamingo´s erin. Mooie mooie beesten, krijgen tijdens de lunch nog bezoek van een woestijnvosje.
Die avond slapen we bij een rood meer in de barak, ijzig koud want we zitten op bijna 5000 meter.

Half 5 die ochtend moeten we uit de veren, m´n thermometertje geeft -17 aan. Helse tijden in de vroege morgen maar een PRACHTIGE zonsopkomst midden in de woestijn, maar waar we voor kwamen waren de geysers en kokende modderpoelen. Ook weer erg mooi!! Grote stinkende rookwolken uit het niets. Ik kwam 1 keer iets te dicht bij bleek ook een geyser onder de plek te zitten waar ik stond, dus die spoot langs mn been omhoog, AAI zat ik onder de naar zwafel stinkende kleimodder. Hebben ontbeten bij een hot springs en rond 11 uur worden we op de grens met Chili gedumpt.

We slapen in San Pedro de Atacama, weer een piepklein dorpje in de woestijn, we reden de woestijn-woestijn uit en belandden direct op een verharde weg met verkeersborden, die hadden we al een tijdje niet meer gezien. Welkom in Chili! Het oogt direct welvarender.
San Pedro is op en top toeristisch, we zoeken 1 van de goedkoopste hotels op uit de Lonely Planet. Het is prima maar klein en onwijs duur. 40e per nacht. Na wat mopperen in het engels/spaans tegen de receptioniste omdat het zo achtelijk duur is mopper ik nog wat door in het Nederlands, totdat de verschijning achter de receptie tegen me zegt in het Belgisch, "dat zijn de prijzen in San Pedro" AAI! En dat blijkt ook zo, taai als je uit het goedkope Bolivia komt. Gelukkig blijkt San Pedro een uitzondering in Chili.

De 6e pakken we samen met Evelien, die we ontmoet hebben tijdens de Salar tour, de bus naar Salta in Argentinie.
Lange zit, 11 uur zijn we onderweg, en 12 uur die nacht komen we aan in Salta. We slapen in een hotel op het plein wat we herkennen van "Wie is de Mol"! Het is nog mooier dan op TV.
Het is vrijdagavond, veel terrasjes, lekker temperatuurtje en levendig, het was een mooie nacht!
De volgende dag verkennen we met zn 3en de stad, alle terrasjes zijn gekeurd en leuke winkels! Salta is waanzinnig mooi en leeft!

Die avond is het helaas al weer afgelopen met de pret want we hebben bedacht dat we toch nog de Iguazu watervallen willen zien bij de grens met Brazilie. Het wordt dus een beetje een racetocht.
We hebben de nachtbus naar Corrientes gepakt waar we nu zitten en vandaag gaan rondzwerven. Morgenochtend gaan we door naar Iguazu!
Daar blijven we 3 nachten en dan gaan we door naar Buenos Aires!

De pleuris is ondertussen uitgebroken in Bolivia lazen we vanochtend. De blokkades zijn uitgelopen op rellen tussen mijnwerkers, 700 UTOP-ers zijn er inmiddels. Deze soort politie wil je liever niet eens zien zo griezelig zien ze er uit. 21 doden, veel gewonden en 100 huizen in vlammen op.
Geruststellende gedachte dat we er weg zijn, al hebben we weinig van de spanningen gemerkt.

Tot het volgende bericht en reacties blijven plaatsen, erg leuk!

Liefs uit Argentinie