De oceaan over, van de puinhoop naar het paradijs!

Aloha allemaal!

Ongelooflijk hoe snel het allemaal gaat! Zo zit je in Nepal, zo ben je op Hawaii. Maar laten we bij het begin beginnen.

Kathmandu moest een soort rustpunt worden na de lange reis door Tibet. Het is echter één van de drukste en meest chaotische steden waar we ooit zijn geweest. We verbleven in de wijk Thamel wat het centrum is van de backpackersscene. Het ontploft er van de guesthouses, barretjes, restaurantjes en souvenirwinkeltjes. De straatjes zijn er bijzonder smal maar toch weet zich er een ongelooflijke hoeveelheid auto’s, brommers, fietsers, riksja’s en voetgangers doorheen te wurmen. In de drie dagen die we in Kathmandu zijn, bekijken we de vele tempeltjes in de stad en aanschouwen we het straatleven. Durbar square is het hart van de stad met een oud koninklijk paleis en diverse belangrijke tempels. Eén daarvan herbergt een heuse levende godin, een meisje van doorgaans tussen de 4 en 12 jaar oud. Ze wordt via een strenge selectieprocedure uitgekozen en neemt dan haar intrek in deze tempel totdat de eerste menstruatie zich aandient. Dan gaat men weer op zoek naar de volgende godin. Normaal gesproken is ze te zien op een balkonnetje maar helaas, als wij komen kijken ligt ze waarschijnlijk te dutten.

Ons favoriete restaurantje in Kathmandu wordt al gauw de ‘Third Eye’, waar uitmuntende Indiase curries worden gemaakt. Als Vio op een avond informeert naar het recept voor de curry, wordt ze spontaan uitgenodigd om de volgende dag een kijkje in de keuken te komen nemen. Zo gezegd zo gedaan en de volgende dag wordt Vio, omringd door een stuk of tien Nepalese kerels, ingewijd in de geheimen van de Indiase keuken. Wat zich daar heeft afgespeeld is nog niet helemaal duidelijk maar ik heb de curry nog niet geproefd.

De meest bijzondere plek die we bezoeken in Kathmandu is Pashupatinath, een grote Hindoe-tempel gelegen aan de Bagmati rivier. Deze rivier is heilig voor Hindoes (vergelijkbaar met de Ganges in India) en daarom kiezen veel Nepali ervoor om hier in het openbaar gecremeerd te worden. Dat levert een bijzonder tafereel op. Aan één zijde van de rivier zijn een aantal dokken gebouwd, vierkante blokken die een stukje in de rivier staan. De lijken worden hier naar toe gebracht (soms worden ze dan nog even met de voeten in het water gelegd) en vervolgens op een soort houten vlonder op dit dok geplaatst. Sommigen zijn in doeken gewikkeld, anderen liggen er open en bloot bij. Er zijn enkel mannelijke familieleden bij de plechtigheid aanwezig, men maakt een haast onnatuurlijk kalme indruk. Er wordt een klein ritueel met bloemen uitgevoerd, een enkeling maakt nog even een foto met z’n mobieltje en vervolgens gaat heel bruut, de fik erin. Tegelijkertijd staat aan de andere kant een roedel toeristen te kijken en foto’s te maken, vrouwen staan in de rivier een wasje te doen en in diezelfde rivier zijn ook kindertjes aan het spelen. Het plaatje wordt gecompleteerd door de alomtegenwoordige saddhus. Mannen met lange baarden en gezichten die onder het stof zitten, en alle aardse bezittingen en genoegens hebben afgezworen om op een spirituele reis te gaan. De meesten lijken het pad naar verlichting inmiddels te zijn kwijtgeraakt en zijn voornamelijk bezig met het genereren van inkomen door middel van het poseren voor de camera’s van toeristen…

Het contrast tussen Nepal en onze volgende bestemming kon niet groter zijn. Het vliegveld van Kathmandu lijkt al sinds de jaren ’60 geen wezenlijke verandering meer te hebben ondergaan. Het is een gore afgetrapte troep, om over de toiletten nog maar te zwijgen. Een aantal uren later staan we op één van de modernste en schoonste vliegvelden ter wereld: we zijn in Hong Kong!

Officieel is het China maar de verschillen zijn groot. In de drie dagen dat we in Hong Kong zijn komen we tot de conclusie dat er geld zit hier, heel erg veel geld. Er rijden bijzonder veel dure auto’s rond, alle grote banken ter wereld zijn wel vertegenwoordigd in één van de talloze wolkenkrabbers en in het park lopen hordes nanny’s rond met het kroost van die bankiers. Aangezien wij een bijzonder relaxt hotelletje hebben getroffen met een heerlijk zwembad erbij, houden we het na een dag sightseeing met 35 graden voor gezien en brengen de overige twee dagen aan het water door.

En dan is het alweer zover! Na bijna 3 maanden verruilen we de rijst voor de burgers, de groene thee voor de coca cola en de onbegrijpelijke Chinese tekens voor het vertrouwde Engels. Op naar Amerika! Van Hong Kong vliegen we via Tokyo naar Honolulu op Hawaii. In Honolulu liggen we een dagje op het wereldberoemde Waikiki beach waar we gelijk kennismaken met dat andere fenomeen waar Amerika zo beroemd om is: de nogal corpulente inwoners. Van Honolulu op het eiland O’ahu vliegen we een dagje later in een half uurtje naar Kona op Hawaii (ook wel “The Big Island” genoemd). Hier hebben we voor een week een huisje gehuurd in een resort. Alhoewel, huisje… net zoals alles in Amerika zijn ook de vakantiehuisjes groot. Na drie maanden in hotelkamers bivakkeren is het erg lekker om nu de luxe te hebben van een woonkamer, keuken, badkamer en slaapkamer!

De week brengen we door met bakken op het strand en snorkelen. De stranden zijn prachtig: fijn wit zand en een turkooisblauwe zee. Vlakbij ons is ook een prachtig snorkelplekje: een baai met relatief laag water en veel rotsen die werkelijk ontploft van de vissen in alle kleuren van de regenboog. Het is prachtig om tussen al die beesten door te zwemmen, ik zie zelfs nog een zeeschildpad rustig tussen de visjes door peddelen. De schildpadden zie je op veel plekken op het strand liggen rusten maar in de zee zelf zie je ze minder snel.

Ook maken we nog een uitstapje naar een actieve vulkaan. Hawaii heeft zijn bestaan feitelijk te danken aan vulkaanuitbarstingen. Onderzeese vulkanen zijn duizenden eeuwen geleden begonnen met het uitspuwen van lava waardoor uiteindelijk Hawaii is ontstaan. Een aantal vulkanen is nog steeds actief waaronder de Kilauea, een van de meest actieve vulkanen ter wereld. Het eiland Hawaii groeit nog steeds iedere dag door de hoeveelheid lava die de vulkaan uitspuwt. Helaas zijn de lavastromen zelf momenteel niet te zien, grote delen van het gebied zijn namelijk afgesloten uit veiligheidsoverwegingen. Wel is op veel plaatsen het resultaat van vroegere uitbarstingen te zien en kunnen we door een oude krater heen lopen. Ook komt er op veel plaatsen rook en stoom uit de grond. Al met al een indrukwekkend gezicht.

Ons verblijf hier zit er helaas bijna op, morgen vliegen we door naar San Francisco waar we worden opgehaald door Geralde en Léon met wie we een weekje gaan meerijden in de camper. Erg gezellig dus!

Tot de volgende keer!