Southern delights

Dag lieve mensen,

Daar zijn we weer met een update. De afgelopen twee weken hebben we een prachtige road trip gemaakt door Louisiana, Tennessee en Mississippi, wat minder toeristische staten in Amerika. We hebben weer veel meegemaakt dus ga lekker zitten, pak een bak koffie en een oliebol en reis weer een stukje met ons mee.

Vanuit winters Winter Park in Colorado gaan we, na 5 uur wachten op onze vrienden van de Greyhound die niet op komen dagen, om half 11 ’s avonds met de taxi naar Denver, 120 kilometer verderop, wat een luxe. De volgende ochtend zitten we om 6 uur in het vliegtuig naar New Orleans en vanaf dan verloopt alles weer volgens plan.

Vanuit New Orleans rijden we langs de Mississippi omhoog. Wel even schrikken want het is een duidelijk minder ontwikkeld deel van de VS. Je hebt het idee dat er meer mensen in woonwagens wonen dan in huizen, met een verzameling troep er omheen van heb ik jou daar. De wegen zijn slecht en de halve gemeente is bezig om het kerstdiner bij elkaar te jagen. Voortdurend rijden er pick-up trucks voorbij waar een groot gewei uit steekt. Kortom een interessant plaatje.

Mississippi en Tennessee vormen de bakermat van de blues- en countrymuziek. Als we ’s avonds in het shabby Biscuits & Blues café in Natchez een vette Amerikaanse hap wegwerken zingt de plaatselijke Ilse de Lange de sterren van de hemel.
Memphis is de volgende bestemming. De stad ademt blues en op Beale street is er vanaf 4 uur ’s middags tot in de late uurtjes in veel cafétjes en clubs live muziek. Het swingt de pan uit en we hebben mooie avonden. Met kleine oogjes gaan we voor het eerst in ons leven op zondagochtend naar de kerk (met nieuw aangeschafte kerk- en kerstschoenen want ik loop al een half jaar op slippers of sportschoenen). Het is de Full Gospel Tabernacle Church van Al Green, een oude blues legende die tegenwoordig in de heer is en swingende diensten verzorgt. Geweldige muziek en prachtig uitgedoste dames in mantelpakjes en artistieke hoeden. Verder is het een ongelooflijk ongeorganiseerde toestand van swingende, zingende en schreeuwende mensen die in een soort van trance raken en daar niet meer uit lijken te komen. Dwars door de preek heen blijft iemand gillen "THANK YOU GOD!!” “PRAISE THE LORD!!” “THANK YOU GOD!!” De ander zit met een meegebrachte tamboerijn een eigen feestje te bouwen. En weer een ander stapt naar voren en vertelt een zielig verhaal. “WE HAVE TO PRAY!!” "YES WE DO!!!" “PRAISE THE LORD!!” Het was mooi in Memphis.

Vanuit Memphis rijden we naar Cajun country in het zuiden van Louisiana. Een gebied waar de Franstalige Cajuns 150 jaar geleden zijn neergestreken nadat ze werden verbannen uit Nova Scotia in Canada waar men meer met Britten dan met Fransen op had. De Cajun keuken is beroemd en die moeten we natuurlijk even uitproberen. Ook varen we met een bootje door de moerassen op zoek naar krokodillen, schildpadden en vogels, allemaal gevonden! We zijn inmiddels weer een beetje ontdooid, het is 18 graden, de zon schijnt dus het is goed toeven in een sloepje.

Al rijdend door de verschillende plaatsen kom je er wel achter dat Kerst fanatiek gevierd wordt in Amerika. De huizen zijn bepakt met knipperende lichtjes en uitbundige kerstwensen. En daarnaast moet er vooral veel gegeten worden. We spreken een vent die voor zijn familie van 18 man, een ham van 7,5 kilo en een ribstuk van een kleine 10 kilo ging klaarmaken…

Wij hebben kerst gevierd in New Orleans, een on-Amerikaans gezellige stad met leuke restaurantjes, barretjes en op iedere straathoek een jazzclub, straatartiesten en kunstenaars. Én tevens veel daklozen die ook een graantje mee proberen te pikken van het toerisme door een deuntje te spelen op een valse trompet of het verzorgen van een consultje handlezen en tarotkaart leggen. Met Kerst hebben we uiteraard lekker gegeten, al is dat een bijzondere gebeurtenis in Amerika. We zaten in een redelijk upscale restaurant maar de één komt binnen in haar mooiste baljurk de ander op sportschoenen en in slobbertrui. Je kijkt je ogen uit. Dat de meesten hier van snel en veel eten houden, wisten we al maar ook met Kerstmis worden er 3 gangen binnen een uur weg gewerkt en wat niet direct op komt gaat mee in een doggy bag.

Tweede kerstdag kennen ze hier geloof ik niet, dus alle attracties waren weer open. We zijn naar een indrukwekkende expositie geweest over de oorzaken en gevolgen van orkaan Katrina die hier 5 jaar geleden behoorlijk heeft huisgehouden. Schokkend om te lezen hoe groot de ravage en de anarchie was en hoe slecht de hulpverlening op gang is gekomen.

We zitten nu weer in Sunshine State Florida. Met de Sunshine zit het wel goed maar het is historisch koud, het vriest ’s nachts, de sinaasappel- en mandarijnen-oogst is mislukt doordat het fruit bevroren is en onderkoelde schilpadden worden uit zee gehaald. Ja, het is bar en boos hier. Vanaf morgen gaat de tempratuur weer omhoog en dan rijden we naar Fort Lauderdale om oud en nieuw te vieren, hopelijk in een T-shirtje op straat.

Lieve luitjes, alvast een Happy New Year, de hartelijke groeten en een dikke kus van ons!